19 sty 2012

#8 - "Zwiadowcy" po raz 10... I prawie po raz ostatni.

http://zwiadowcy.wydawnictwo-jaguar.pl/books10.html
Dokładnie to dzisiaj, około godziny pierwszej w nocy, skończyłem czytać 10. część "Zwiadowców Cesarz Nihon-Ja".

Tym razem przebywamy setki kilometrów, aby uczestniczyć w wojnie domowej tytułowego państwa Nihon-Ja.  Zamieszanie zostaje wywołane przez Arisakę - jednego z możnych owego cesarstwa, który pod nieobecność władcy zaczyna rozpowiadać plotki, jakoby cesarz miał uciec z kraju. Sam buntownik postanawia go zgładzić, dzięki czemu będzie mógł zasiąść na tronie. Pech chce, że u Shigeru przebywa Horace, którego honor nie pozwala opuścić cesarza w obliczu zagrożenia... Jak to się stało, że Halt i Will znaleźli się w tym dalekim kraju? Dlaczego nie warto zaczepiać Skandian na szerokim morzu? Również dlaczego prawdopodobnie Allys i Evanlyn nigdy nie będą miały kotów? Co wspólnego ma motyl z czarnym niedźwiedziem oraz Halto-sanem? Odpowiedzi uzyskacie podczas lektury. ;)

Niekończąca się opowieść
Część 10. jest zdecydowanie najdłuższą ze wszystkich. Niemniej sam nie powiedziałbym, że najlepszą. Oczywiście, że o gustach się nie dyskutuje. Podobnie, jak w przypadku Harry'ego P., każdy z czytelników ma tę jedną z części, którą lubi najbardziej.
"Cesarz Nihon-Ja" trąci mi jednak oczywistościami. Za dużo, jak dla mnie rzecz jasna, było tam niepotrzebnych opisów, za mało dialogów. Wiadomo jakie będzie zakończenie całości... Mniej było błyskotliwych rozmów Halta z Willem, a szkoda również, że wątki dorastającej młodzieży i ich perypetie także w jakiś sposób zostały... Hmmm... zmarginalizowane.

Narzekam i narzekam. To wszystko zapewne jest spowodowane tym, że nie bardzo jest na co jeszcze czekać. "Zwiadowcy 11" z tego, co wyczytałem to zbiór luźnych opowieści, nie ciąg dalszy. Ja natomiast chciałbym czegoś więcej... Bohaterowie wkraczają w dorosłość - można zmienić styl pisania, zacząć tworzyć tę historię jakby na nowo, już z myślą o starszym czytelniku. Możliwości jest mnóstwo, niech tylko ta seria się nie kończy! Ostatnio pokochałem właśnie serie - ciągnące się, może nie w nieskończoność, ale takie, które trwają. Wiadomo, że wszystko co dobre, szybko się kończy.

Jednak jeszcze jedna uwaga do wspominanego zakończenia. Pan Flanagan w dość sprytny sposób zostawił sobie furtkę, aby móc powieść kontynuować (przynajmniej ja w to wierzę). Nie będę tu zdradzał epilogu (nie będącego epilogiem!!!), ale chciałem przeczytać w tej "Cesarzu Nihon-Ja" rozdział z kategorii "10 lat później...". Autor tego nie robi i jakoś jestem przekonany, że celowo. Po co zamykać sobie drogę do snucia dalej tej historii, jak to w pewien sposób zrobiła Rowling z Potterem? Opowieść można przecież kontynuować... Oby!

Teraz trzeba czekać na kolejną serię. Jak głosi zapowiedź z ostatniej strony: Już w maju nowa seria Johna Flanagana o fascynujących przygodach Hala Mikkelsona i jego skandyjskich przyjaciół. Bratherband. Zatem do maja! :)

PS: Przy okazji można jeszcze dzisiaj głosować na Blog Roku 2011. SMS o treści B00198 na nr 7122 (1,23 zł). Zachęcam ;)

18 sty 2012

19 stycznia 2012 r. - ostatni dzień głosowania

Jutro upływa termin wysyłania SMSów na blogi w konkursie Blog Roku 2011. Jeśli ktoś jeszcze zechciałby wspomóc moje szanse, proszę o głos. :) Szczegóły z prawej strony ekranu. ;) I poniżej! ;)


Pozdrawiam,

12 sty 2012

Rozpoczęło się głosowanie!

Dzisiaj, o godzinie 15:00 ruszyło głosowanie w konkursie Blog Roku 2011. Postanowiłem wystartować w tym przedsięwzięciu. Po prawej stronie znajdziecie treść i numer, pod którym można słać smsy.

Z góry dziękuję za każdy głos! :) Każdy sms jest ważny, dla mnie pięciokrotnie ;)

Czas pracy nauczyciela... - oczywiście, że subiektywnie!

http://th.interia.pl/50,b5c3134da3208478/ucieka_czas.jpg
Z czasem pracy nauczyciela jest tak, że dyrektor nie jest w stanie sprawdzić, ile pracuję. I w drugą stronę: nie jestem w stanie przedstawić dyrektorowi szkoły, ile czasu pracuję. Dlaczego? Uważam, że jest to płynne i zależy od różnych czynników.

W tym roku szkolnym mój etat wynosi 13/18 etatu (0,72). Kalkulatory w dłoń!

0,72*40 h (etat) = 29 h - w takim wymiarze godzin jestem zobowiązany wykonywać swoje obowiązki, jako nauczyciel języka polskiego oraz wychowawca-opiekun (chociaż wychowawstwa nie mam, to jednak sprawują takową funkcję choćby na przerwach, podczas dyżurów).

13*45'=585'=9 h 45' - tyle czasu etatowo spędzam przy tablicy.

Od pewnego czasu, ustawodawca, zobowiązał nauczycieli do "wypracowania" w ciągu roku szkolnego pewnej pól godzin lekcyjnych. Są to tzw. godziny karciane. Dla osób mających cały etat, przypada 76 h. W moim przypadku ilość tychże godzin wynosi 55 h. Pracę zaplanowałem sobie tak, iż raz w tygodniu mam zajęcia wyrównawcze, a co dwa tygodnie kółko recytatorskie. Średnio wychodzi na tydzień (liczymy: 45'+45'/2=67'=1 h 7'- wynik zaokrągliłem w dół).

Czas tygodniowy, który spędzam przy tablicy wynosi zatem 10 h 52'.

Pozostało zatem do wypracowania jeszcze 18 h 08'.

Dyżury na przerwach: w tym roku wymiar moich dyżurów wynosi 1 h 05' (pozostało 17 h 03'). Do tego należy doliczyć dyżur dla rodziców, który pełnimy raz w miesiącu: 60' (16 h 03').

Zostało 16 h 03'. To jest właśnie ten czas, który nazywam płynnym. Sprawdzam zeszyty, poprawiam sprawdziany, wypracowania (to jest bardzo czasochłonne!!!), kartkówki, testy, zadania domowe itd. W czasie przerw, kiedy nie pełnię dyżurów, nie zamykam się na 7 spustów. Jestem w szkole - akurat coś skseruję, a to uczeń przyjdzie o coś zapytać, a to trzeba zadzwonić w sprawie wyjścia do teatru, konkursu itp. Do tego wszystkiego dodajmy wywiadówki (owszem, nie mam wychowawstwa, ale w czasie wywiadówek, podczas ich trwania, jestem do dyspozycji rodziców), spotkania z rodzicami poza miesięcznym dyżurem, bo i takie się zdarzają. Jeszcze przygotowywanie różnego typu i maści "imprez" okolicznościowych (czyt. apeli, ale bardzo nie lubię tego słowa).

Na koniec zostawiam punkt, który nosi nazwę "przygotowanie do lekcji". Piszę o tym na końcu, ponieważ jest to (chyba!) jeden z większych punktów zapalnych. Nauczyciel również przygotowuje się do lekcji. Oczywiście, z biegiem lat człowiek nabiera doświadczenia. Jednak mimo to, aby nie popaść w rutynę, myśli, kombinuje, rozważa, co by tu zrobić, aby lekcja był ciekawsza, jak tu zachęcić uczniów do przeczytania tego lub tamtego.

Czy te wszystkie czynności zamykają się w owych 16 h 03'. Teoretycznie tak! Odnosząc się do słów, które napisałem w 1. akapicie, ja nie jestem w stanie udowodnić dyrektorowi (ani nikomu innemu), że przepracowałem te 16 godzin, a nikt inny (w tym też dyrektor) nie jest w stanie udowodnić mi, że tego nie zrobiłem.

Dlaczego o tym piszę? Kilka dni temu media poinformowały, że zakończył się pierwszy etap badań czasu pracy nauczycieli. Jednocześnie ZNP zasygnalizował, iż owo badanie nie zostało przeprowadzono rzetelnie.

Linki:
http://wyborcza.pl/1,75478,10931008,Jak_pracuja_nauczyciele___minuta_po_minucie.html
http://biznes.onet.pl/broniarz-badania-nie-wykaza-rzeczywistego-czasu-pr,18553,4989015,1,news-detal

Cała sprawa z czasem pracy belfrów;) "wybuchła" przy okazji raportu OECD, z którego wynikało, że w Polsce nauczyciele nie pracują zbyt długo w porównaniu z ich kolegami z innych krajów UE i USA. Ponownie napiszę, że przemilczano całkowicie różnic w zarobkach ;) (swoje zdanie wyraziłem tu: http://e-polonista.blogspot.com/2011/09/totalny-sprzeciw-artyku-w-dzienniku-gp.html).

Dlatego też postanowiłem policzyć, ileż to zajmuje mi czasu moja pracy... :D Wyniki? Proszę samemu ocenić, a ja wracam do sprawozdania i konspektów.

7 sty 2012

Tolkien nie dostał Nobla przez narrację "Władcy pierścieni"

http://i.telegraph.co.uk/multimedia/archive/01482/Tolkien_1482719c.jpg
Właśnie dzięki wiadomości o przyczynie nieprzyznania Literackiej Nagrody Nobla dla J. R. R. Tolkiena, trafiłem na serwis booklips.pl. Jednak jako wielbiciel twórczości oksfordzkiego profesora, uznałem, że winien mu jestem osobny wpis.

Jak donoszą źródła, w 1961 roku komitet, który zajmował się sprawą, doszedł do wniosku, iż narracja "Władcy pierścieni" nie była najwyższej jakości (cyt. za booklips.pl).
Samego Tolkiena do Nobla nominował Lewis, jego przyjaciel. Szybko jednak odrzucono tą propozycję z krótkim acz dość cierpkim komentarzem Andersa Österlinga, najważniejszego wówczas krytyka literackiego w komitecie, mówiącym, że trylogia „Władca Pierścieni” w żaden sposób nie dorównuje najwyższej jakości opowieści. (dokładne angielskie sformułowanie: “has not in any way measured up to storytelling of the highest quality”(cyt. za booklips.pl). Odkrycia dokonał szwedzki reporter Andreas Ekström.

Obrady komitetu są tajne. Dopiero po upływie pół wieku Szwedzka Akademia upublicznia je - głównie notatki, w tym listy nazwisk.

Zatem każdego roku można spodziewać się podobnych "ciekawostek". Ile razy Tolkien znalazł się na liście kandydatów? Czas pokaże. Podobnie rzecz się ma w przypadku polskich pisarzy. Ale o tym będziemy wiedzieli dopiero za co najmniej 30 lat.

Źródło:
Tu po szwedzku - nic nie zrozumiałem: http://www.sydsvenskan.se/kultur-och-nojen/article1597798/Nu-avslojas-det-Greene-tvaa-pa-listan-1961.html
1. http://booklips.pl/newsy/tolkien-nie-dostal-nobla-za-kiepska-proze/
2. http://www.rmf24.pl/kultura/news-tolkien-mial-szanse-na-nobla-komisja-stwierdzila-ze-nie,nId,425621
3. http://ksiazki.polter.pl/Czemu-Tolkien-nie-dostal-nagrody-Nobla-w54084
4. http://www.guardian.co.uk/books/2012/jan/05/jrr-tolkien-nobel-prize (eng.)

Bookclips.pl - ciekawy serwis o książkach

Dzisiaj, jak to bywa kiedy mowa o Internecie, w sposób przypadkowy odkryłem serwis booklips.pl.

Ubolewam, że tytuł jest w języku angielskim, ale trudno (dlaczego nad tym ubolewam wyjaśnię, być może, w innym poście).

Serwis działa od września 2011 r. Zamieszcza na swoich łamach nowości, zapowiedzi wydarzeń, recenzje, wszystko ze świata książki. Jak można przeczytać w zakładce "O nas": Piszemy o literaturze w nowoczesnej, popkulturowej formule. Bez przesadnego wydumania i polonistycznego zadęcia. I od razu polonistom się musiało dostać... Oj tam, oj tam, polonistyczne zadęcie. ;)

booklips.pl zbudowany jest w przystępny sposób. Wyglądem przypomina serwis informacyjny. Moim zdaniem, stanowi dobre źródło wiedzy na temat literatury i to bez polonistycznego zadęcia.

Pomysł podoba mi się! Życzę sukcesu. :)

PS: I pozdrawiam, a choć jestem polonista, to pozdrowienia są bez polonistycznego zadęcia. ;)

2 sty 2012

VII edycja konkursu na Blog Roku 2011

Mój blog bierze udział w konkursie na Blog Roku 2011, w kategorii: Profesjonalnie.

http://www.blogroku.pl/kategorie/e-polonista-laboratorium-jezyka,gwleh,blog.html - to jest adres do zgłoszenia, które jest na stronie konkursu. Również znajdziecie go w kolumnie, po prawej stronie, na samej górze. ;)

Zdjęcie ekranu przedstawia moją obecność na stronie głównej konkursu. Zapewne chwilową, do czasu zgłoszenie kolejnych dwóch blogów w tej kategorii, ale póki jest, to jest (patrz: Profesjonalne i niżej na zielono). :)